Nan pootta muthal pen tamil kamkathagal

[Guest]

“अक्का, तुमने नीला के मन में इच्छाएँ पैदा कीं, यह गलत था। भले ही मैंने ऐसा किया होता, लेकिन जब उसके माता-पिता ने निर्णय ले लिया, तो हम क्या कर सकते थे? अब जबकि उसे ट्रांसफर मिल गया है और वह हमारे शहर में ही रह रहा है, लेकिन हमारे साथ नहीं और कहीं बाहर रह रहा है, मुझे समझ आता है कि तुम्हारा गुस्सा अभी तक खत्म नहीं हुआ है।” यह सुनने को मिला जब मेरी मामी, जो घर आई थी, मेरी माँ को शांत करने की कोशिश कर रही थी।

चूंकि मेरे मामा को संतान नहीं थी, मामी ने अपने भाई की बेटी, शीला को अपने घर में पाला। हालांकि शीला उससे चार साल छोटी थी, यह तय किया गया कि शीला की शादी उससे कर दी जाएगी। हालांकि, शीला के माता-पिता ने यह सुनिश्चित किया कि उसकी शादी को नीलकंदन के स्थिर होने तक टाला न जाए, और इसलिए उन्होंने शीला की शादी किसी और से कर दी।

மீனு மாமி போல் மூக்கும் முழியுமாக இருக்கும் ஷீலா வீட்டுக்கு மருமகளாக வராததில் அம்மாவுக்கு வருத்தம் இருந்தது. ஆனால் ஷீலாவை கன்னி கழித்தவன் நீலு என்பதால் அவள் கிட்டவில்லை என்றாலும் அவன் பெரிதாக நினைக்கவில்லை. அவனுக்கு வங்கியில் வேலை கிடைத்து ஓராண்டு காலம் வெளியூர் வாசம். அம்மா மாமா வீட்டுக்கு போய் வர துவங்கி உறவை பதுப்பித்த நேரத்தில் அவன் மாமன் ஊருக்கு மாற்றல் கிடைத்தது. “நீலு நல்ல நிலைக்கு வந்துட்டான். கல்யாணத்தை தள்ளி போடணுமா?” மாமி கிளி நாதம் முழங்கியது. “மீனு. எல்லாம் பகவான் சித்தம். அந்த பேச்செடுத்தா எங்கிட்ட எரிஞ்சு விழறான். அவனுக்கு இப்ப 26 நடக்குது. புருஷா இல்லாத எங்காத்தில ஜாதகம் கேட்டு யார் வருவா?” அம்மா வேதனயை சொன்னாள். “அவனுக்கு நல்ல பெண்ணா பார்க்கறது எங்க பொறுப்பு” என்று மாமி சமாதானம் செய்ய “ஒங்காத்தில இருந்து நல்லது நடக்கட்டும். அப்ப தான் நேக்கு நிம்மதி. நான் காபி போட்டு வரத்துக்குள்ள நீ அவன் கிட்ட தீர்மானமா சொல்லிடு” அம்மா நகர மாமி அறை வாயில் முன் வந்தாள்.

32 வயதான மாமி முன்பு பார்த்ததை விட சற்று இளைத்ததில் ஐந்து வயது குறைந்தது போல் தோற்றம் தந்தாள். வெள்ளை நிற உடம்பில் நீல நிற ஆடைக்குள் நிறைந்த மார்பகங்கள். பக்கவாட்டில் தெரியும் செழிப்பான பின் மேடு. “நீ நம்மாத்துக்கு வராம இருக்கிறதை பார்த்தா நோக்கு இன்னும் கோபம் தீரல போல தோணுது” மாமி கட்டிலில் அமர்ந்து அவனை கேட்க ஏறி இறங்கும் அவள் பால் குடங்களில் அவன் கண்கள் மேய்ந்து பதிலை தடுத்தது. “ஷீலுவை நோக்கு தர கூடாதுனு நாங்க தடுக்கல. அக்கா உண்மை புரிஞ்சுட்டா. நோக்கு மட்டும் அப்படி என்ன கொம்பு முளைச்சிருக்கு?” மாமி கடுப்பாக பொரிந்தும் நீலு மௌனம் சாதிக்க “உன் சம்மதம் எதற்கு? இனிமே நீ நம்மாத்தில தான் இருக்க போறே. சாயந்தரம் சேர்ந்து போலாம்” தீர்மானத்தை சொன்ன மாமி எழுந்து நடக்க அவள் குண்டி அசைவை பார்த்த வண்ணம் “வலிய வந்து மாட்டிக்கிறயே” என நீலு முணுமுணுக்க கதவருகே சென்றவள் திரும்பி நின்று முறைத்து பார்த்தாலும் மாமி முகத்தில் புன்முறுவல் தெரிந்தது. வாசலுக்கு வந்த அம்மா “நேக்கு சந்தோஷமாருக்குடீ மீனு” மகிழ்ச்சி பொங்க வழி அனுப்பினாள். சூப்பர் பாஸ்ட் பஸ் அதிக கட்டணம் என்பதால் கண்டக்டர் தொண்டை கிழிய கூவி பார்த்தும் கூட்டம் சேராமல் இருந்த பத்து பேருடன் வண்டி கிளம்பியது.

டிக்கெட் தந்து நகர்ந்த கண்டெக்டர் வழக்கம் போல் விளக்கை அணைத்தார். “நீலு வாடை காற்று மூஞ்சீல அடிக்குது” என மாமி ஷட்டரை போட சொல்ல இன்னும் இருள் சூழ்ந்து சூழ்நிலை அவனுக்கு ஏதுவாக அமைந்தது. “அவ கிடைக்காட்டி என்ன வேறு பொண்ணா இல்லை ஊரில இல்லே மனசில யாராச்சும் இருக்கானா சொல்லு” ஹாண்ட் ஸ்டேயை தூக்கி மாமி நெருங்கி அமர தொடை உராய்ந்ததில் அவன் ஜட்டிக்குள் முழைக்க துவங்கியது. போதா குறையாக “நீலு நாம போய் சேர ஒம்பது மணியாகுமா? செத்த நாழி தூங்கறனே” என்று மாமி அவன் தோள் மேல் தலை சாய்த்து வல முலை பக்கவாட்டில் அழுந்த அவன் சுண்ணி புடைக்க துவங்கியது. அச்சம் தடுத்தாலும் அருகே யாரும் இல்லாத தைரியத்தில் மாமி தோள் வழியாக கையை செலுத்தி நீலு அவள் இட முலயை வருட மாமி தலை தூக்காமல் இருந்தாள்.