by aries » Tue Dec 24, 2024 2:06 am
“அக்கா, நீலு மனசில் ஆசயை வளர்த்தது தவறு தான். நான் அவளை வளர்த்தாலும், அவளுடைய பெற்றோர்கள் முடிவு எடுத்த பிறகு நாமெல்லாம் என்ன செய்ய முடியும்? இப்போ அவன் டிரான்ஸ் பர்க்கு சென்று நம்மூரில் இருந்தாலும், நம்முள் தங்காமல் வெளியில் எங்கோ தங்கி இருக்கிறான். இன்னும் உங்க கோபம் தீரவில்லை எனக்கு புரிகிறது.”
வீட்டுக்கு வந்திருந்த மாமி அம்மாவை சமாதானம் செய்யும் பொழுது, அவளுடைய சொற்கள் காதில் விழுந்தன. அவன் மாமிக்கு குழந்தை பாக்கியம் இல்லாததால், அவள் அண்ணன் மகள் ஷீலாவை வளர்த்துவிட்டாள். ஆனால், நான்கு வயது சிறிய ஷீலாவை அவனுக்கு கட்டிப் போட முடிவு செய்து, வேலை கிடைத்ததால் நீலகண்டன் செட்டிலாகி கல்யாணத்தை தள்ளி போடவேண்டும் என அவள் பெற்றோர்கள் விரும்பினார்கள். எனினும், அவள் கல்யாணம் போட்டுக் கொள்ளாமல், வேறு ஒருவரை திருமணம் செய்து வைத்தார்கள்.
மீனு மாமி போல் மூக்கு முழுவதும் இருக்கும் ஷீலா, வீட்டுக்கு மருமகளாக வராததில் அம்மாவுக்கு வருத்தம் இருந்தது. ஆனால் ஷீலாவை கன்னி கழித்தவன் நீலு என்பதால் அவள் அவனை நம்பாமல் இருந்தாலும், அவன் அதைப் பற்றி பெரிதாக கவலைப்படவில்லை. அவனுக்கு வங்கியில் வேலை கிடைத்து ஒரு ஆண்டுக் காலம் வெளியூரில் தங்கியிருந்தான். இப்போது, அவன் உறவை நாம்மா வீட்டுக்கு போய் புதுப்பிக்கிறான். அதன் பிறகு, அவன் மாமன் ஊருக்கு மாற்றல் கிடைத்தது.
“நீலு நல்ல நிலைக்கு வந்துட்டான். கல்யாணத்தை தள்ளி போடணுமா?” மாமி கிளி நாதம் போலக் கேட்டாள்.
“மீனு, எல்லாமே பகவானின் சித்தம். அவனோடு அந்த பேச்சை செய்வதற்கு எங்க பக்கம் ஒரே பிரச்சினை. அவனுக்கு இப்ப 26 ஆகுது. புருஷன் இல்லாத எங்க வீட்டில் யார் வருவார்கள்?” அம்மா வேதனையுடன் கூறினாள்.
“அவனுக்கு நல்ல பெண்ணைக் கண்டுபிடிப்பது எங்க பொறுப்பு தான்” என்று மாமி சமாதானம் செய்யும்போது, “ஒங்காத்தில இருந்து நல்லதுதான் நடக்கட்டும். அப்போதுதான் நமக்கு நிம்மதி. நான் காபி போட்டு வரபோதுதான் நீ அவனிடம் தீர்மானம் சொல்லி வா” என்றாள் அம்மா.
மாமி அறையின் வாயில் நிற்கும் போது, அம்மா நகர்ந்தாள்.
32 வயதான மாமி முன்பு பார்த்ததை விட சற்று இளைத்ததில் ஐந்து வயது குறைந்தது போல் தோற்றம் தந்தாள். வெள்ளை நிற உடம்பில் நீல நிற ஆடைக்குள் நிறைந்த மார்பகங்கள். பக்கவாட்டில் தெரியும் செழிப்பான பின் மேடு.
“நீ நம்மாத்துக்கு வராம இருக்கிறதை பார்த்தா நோக்கு இன்னும் கோபம் தீரல போல தோணுது” மாமி கட்டிலில் அமர்ந்து அவனை கேட்க ஏறி இறங்கும் அவள் பால் குடங்களில் அவன் கண்கள் மேய்ந்து பதிலை தடுத்தது.
“ஷீலுவை நோக்கு தர கூடாதுனு நாங்க தடுக்கல. அக்கா உண்மை புரிஞ்சுட்டா. நோக்கு மட்டும் அப்படி என்ன கொம்பு முளைச்சிருக்கு?”
மாமி கடுப்பாக பொரிந்தும் நீலு மௌனம் சாதிக்க “உன் சம்மதம் எதற்கு? இனிமே நீ நம்மாத்தில தான் இருக்க போறே. சாயந்தரம் சேர்ந்து போலாம்” தீர்மானத்தை சொன்ன மாமி எழுந்து நடக்க அவள் குண்டி அசைவை பார்த்த வண்ணம் “வலிய வந்து மாட்டிக்கிறயே” என நீலு முணுமுணுக்க கதவருகே சென்றவள் திரும்பி நின்று முறைத்து பார்த்தாலும் மாமி முகத்தில் புன்முறுவல் தெரிந்தது.
வாசலுக்கு வந்த அம்மா “நேக்கு சந்தோஷமாருக்குடீ மீனு” மகிழ்ச்சி பொங்க வழி அனுப்பினாள். சூப்பர் பாஸ்ட் பஸ் அதிக கட்டணம் என்பதால் கண்டக்டர் தொண்டை கிழிய கூவி பார்த்தும் கூட்டம் சேராமல் இருந்த பத்து பேருடன் வண்டி கிளம்பியது.
டிக்கெட் தந்து நகர்ந்த கண்டெக்டர் வழக்கம் போல் விளக்கை அணைத்தார். “நீலு வாடை காற்று மூஞ்சீல அடிக்குது” என மாமி ஷட்டரை போட சொல்ல இன்னும் இருள் சூழ்ந்து சூழ்நிலை அவனுக்கு ஏதுவாக அமைந்தது.
“அவ கிடைக்காட்டி என்ன வேறு பொண்ணா இல்லை ஊரில இல்லே மனசில யாராச்சும் இருக்கானா சொல்லு” ஹாண்ட் ஸ்டேயை தூக்கி மாமி நெருங்கி அமர தொடை உராய்ந்ததில் அவன் ஜட்டிக்குள் முழைக்க துவங்கியது.
போதா குறையாக “நீலு நாம போய் சேர ஒம்பது மணியாகுமா? செத்த நாழி தூங்கறனே” என்று மாமி அவன் தோள் மேல் தலை சாய்த்து வல முலை பக்கவாட்டில் அழுந்த அவன் சுண்ணி புடைக்க துவங்கியது.
அச்சம் தடுத்தாலும் அருகே யாரும் இல்லாத தைரியத்தில் மாமி தோள் வழியாக கையை செலுத்தி நீலு அவள் இட முலயை வருட மாமி தலை தூக்காமல் இருந்தாள்.
“அக்கா, நீலு மனசில் ஆசயை வளர்த்தது தவறு தான். நான் அவளை வளர்த்தாலும், அவளுடைய பெற்றோர்கள் முடிவு எடுத்த பிறகு நாமெல்லாம் என்ன செய்ய முடியும்? இப்போ அவன் டிரான்ஸ் பர்க்கு சென்று நம்மூரில் இருந்தாலும், நம்முள் தங்காமல் வெளியில் எங்கோ தங்கி இருக்கிறான். இன்னும் உங்க கோபம் தீரவில்லை எனக்கு புரிகிறது.”
வீட்டுக்கு வந்திருந்த மாமி அம்மாவை சமாதானம் செய்யும் பொழுது, அவளுடைய சொற்கள் காதில் விழுந்தன. அவன் மாமிக்கு குழந்தை பாக்கியம் இல்லாததால், அவள் அண்ணன் மகள் ஷீலாவை வளர்த்துவிட்டாள். ஆனால், நான்கு வயது சிறிய ஷீலாவை அவனுக்கு கட்டிப் போட முடிவு செய்து, வேலை கிடைத்ததால் நீலகண்டன் செட்டிலாகி கல்யாணத்தை தள்ளி போடவேண்டும் என அவள் பெற்றோர்கள் விரும்பினார்கள். எனினும், அவள் கல்யாணம் போட்டுக் கொள்ளாமல், வேறு ஒருவரை திருமணம் செய்து வைத்தார்கள்.
மீனு மாமி போல் மூக்கு முழுவதும் இருக்கும் ஷீலா, வீட்டுக்கு மருமகளாக வராததில் அம்மாவுக்கு வருத்தம் இருந்தது. ஆனால் ஷீலாவை கன்னி கழித்தவன் நீலு என்பதால் அவள் அவனை நம்பாமல் இருந்தாலும், அவன் அதைப் பற்றி பெரிதாக கவலைப்படவில்லை. அவனுக்கு வங்கியில் வேலை கிடைத்து ஒரு ஆண்டுக் காலம் வெளியூரில் தங்கியிருந்தான். இப்போது, அவன் உறவை நாம்மா வீட்டுக்கு போய் புதுப்பிக்கிறான். அதன் பிறகு, அவன் மாமன் ஊருக்கு மாற்றல் கிடைத்தது.
“நீலு நல்ல நிலைக்கு வந்துட்டான். கல்யாணத்தை தள்ளி போடணுமா?” மாமி கிளி நாதம் போலக் கேட்டாள்.
“மீனு, எல்லாமே பகவானின் சித்தம். அவனோடு அந்த பேச்சை செய்வதற்கு எங்க பக்கம் ஒரே பிரச்சினை. அவனுக்கு இப்ப 26 ஆகுது. புருஷன் இல்லாத எங்க வீட்டில் யார் வருவார்கள்?” அம்மா வேதனையுடன் கூறினாள்.
“அவனுக்கு நல்ல பெண்ணைக் கண்டுபிடிப்பது எங்க பொறுப்பு தான்” என்று மாமி சமாதானம் செய்யும்போது, “ஒங்காத்தில இருந்து நல்லதுதான் நடக்கட்டும். அப்போதுதான் நமக்கு நிம்மதி. நான் காபி போட்டு வரபோதுதான் நீ அவனிடம் தீர்மானம் சொல்லி வா” என்றாள் அம்மா.
மாமி அறையின் வாயில் நிற்கும் போது, அம்மா நகர்ந்தாள்.
32 வயதான மாமி முன்பு பார்த்ததை விட சற்று இளைத்ததில் ஐந்து வயது குறைந்தது போல் தோற்றம் தந்தாள். வெள்ளை நிற உடம்பில் நீல நிற ஆடைக்குள் நிறைந்த மார்பகங்கள். பக்கவாட்டில் தெரியும் செழிப்பான பின் மேடு.
“நீ நம்மாத்துக்கு வராம இருக்கிறதை பார்த்தா நோக்கு இன்னும் கோபம் தீரல போல தோணுது” மாமி கட்டிலில் அமர்ந்து அவனை கேட்க ஏறி இறங்கும் அவள் பால் குடங்களில் அவன் கண்கள் மேய்ந்து பதிலை தடுத்தது.
“ஷீலுவை நோக்கு தர கூடாதுனு நாங்க தடுக்கல. அக்கா உண்மை புரிஞ்சுட்டா. நோக்கு மட்டும் அப்படி என்ன கொம்பு முளைச்சிருக்கு?”
மாமி கடுப்பாக பொரிந்தும் நீலு மௌனம் சாதிக்க “உன் சம்மதம் எதற்கு? இனிமே நீ நம்மாத்தில தான் இருக்க போறே. சாயந்தரம் சேர்ந்து போலாம்” தீர்மானத்தை சொன்ன மாமி எழுந்து நடக்க அவள் குண்டி அசைவை பார்த்த வண்ணம் “வலிய வந்து மாட்டிக்கிறயே” என நீலு முணுமுணுக்க கதவருகே சென்றவள் திரும்பி நின்று முறைத்து பார்த்தாலும் மாமி முகத்தில் புன்முறுவல் தெரிந்தது.
வாசலுக்கு வந்த அம்மா “நேக்கு சந்தோஷமாருக்குடீ மீனு” மகிழ்ச்சி பொங்க வழி அனுப்பினாள். சூப்பர் பாஸ்ட் பஸ் அதிக கட்டணம் என்பதால் கண்டக்டர் தொண்டை கிழிய கூவி பார்த்தும் கூட்டம் சேராமல் இருந்த பத்து பேருடன் வண்டி கிளம்பியது.
டிக்கெட் தந்து நகர்ந்த கண்டெக்டர் வழக்கம் போல் விளக்கை அணைத்தார். “நீலு வாடை காற்று மூஞ்சீல அடிக்குது” என மாமி ஷட்டரை போட சொல்ல இன்னும் இருள் சூழ்ந்து சூழ்நிலை அவனுக்கு ஏதுவாக அமைந்தது.
“அவ கிடைக்காட்டி என்ன வேறு பொண்ணா இல்லை ஊரில இல்லே மனசில யாராச்சும் இருக்கானா சொல்லு” ஹாண்ட் ஸ்டேயை தூக்கி மாமி நெருங்கி அமர தொடை உராய்ந்ததில் அவன் ஜட்டிக்குள் முழைக்க துவங்கியது.
போதா குறையாக “நீலு நாம போய் சேர ஒம்பது மணியாகுமா? செத்த நாழி தூங்கறனே” என்று மாமி அவன் தோள் மேல் தலை சாய்த்து வல முலை பக்கவாட்டில் அழுந்த அவன் சுண்ணி புடைக்க துவங்கியது.
அச்சம் தடுத்தாலும் அருகே யாரும் இல்லாத தைரியத்தில் மாமி தோள் வழியாக கையை செலுத்தி நீலு அவள் இட முலயை வருட மாமி தலை தூக்காமல் இருந்தாள்.